Köyümüzde ki üretim tamamen durma noktasına geldi. Eskiden, fazla değil 2 sene öncesine kadar, her evde mutlaka 2 ya da 3 inek vardı. Bu, haftalık ortalama 5 kg yağ,15 kg peynir üretimi demekti. Paraya çevirirsek 1 kg yağ 9 tl,1 kg peynir 3,5 tl idi ve bir haneye ortalama haftada 90 TL nakit para girmekteydi.
Bu üretimden kazanılan para evin mutfak ihtiyacını, öğrencilerin okul harçlığını ve beslenilen hayvanların arpa, yem, kepek gibi besinlerini karşılıyordu. Şimdi ise durum değişti. Köyde üretim olmayınca işte olmuyor. İş ve aş olmayınca köylü çareyi göç etmekte buluyor ve sonuçta köy boşalıyor.
Artık köyümüze web sitelerinden bakar olduk.
Göç eden köylülerimiz her ne kadar köye kesin dönüş yapmak isteseler de geçim sıkıntısı yüzünden geri dönemiyorlar.
ANALİZ
Köyümüzde süt, peynir vb ürünlerin üretimi bitme noktasına gelmiştir. Rahat yaşamaya alışan milletimiz gibi bizim insanlarımız da artık süt ve peyniri süper marketlerden almaya başlamıştır. Bu da gösteriyor ki köy ile büyük iller arasındaki farklar, tamamen olmasa da, kısmen ortadan kalkmıştır.
Arazilerimiz verimli olmasa da mısır fasulye ve patatesi kendimiz üretir ihtiyacımızı karşılardık. Tarlalarımızı artık bir çayır bahçesi haline getirmenin mantığını anlamak çok güç.
Biz yeni nesil olarak büyüklerimizin yolundan gidemedik, rahat yaşamı düşledik; göç ettik, toprağımızı bıraktık. Fabrika köşelerinde emir kulu olduk 1000 TL maaş alıp 500 TL kira vermeye başladık. Rahatlık bu mu karın doyurmak bu mu? Bence değil…
TURGAY AKSOY / ESNAF
